Je kunt me midden in de nacht wakker maken voor houmous met vers gebakken brood. Ok, ik geef toe dat ik wellicht wat verrast zou zijn maar houmous geeft mij zo'n gelukzalig gevoel dat ik het zelfs 's nachts niet aan mij voorbij laat gaan.
Ik heb altijd veel respect voor authentieke recepten. Al moet ik toegeven dat ik me vaak moeilijk aan een recept kan houden en regelmatig de neiging heb om naar nieuwe variaties te zoeken, vooral met lokale ingrediënten.
Toen wij in Jordanië waren, werd er dagelijks houmous geserveerd, van ontbijt, tot het diner en zonder uitzondering ook als snack. Maar tot onze verbazing hebben we daar geen enkele variatie op houmous hebben gevonden. Steevast kregen we de gewone kikkererwten-tahinaversie geserveerd, gemaakt volgens het recept van overgrootmoeder. Want daar valt niet aan te tornen. En zonder enige uitzondering waren ze allemaal heerlijk.
Ik leerde er de tips& trics voor de perfecte houmous; het gebruik van bakingsoda bij het koken van de kikkererwten en áltijd de gedroogde peulvruchten te gebruiken. Het gebruik van kikkererwten uit blik wordt gezien als een zonde en kan er zomaar voor zorgen dat overgrootmoeder zich in haar graf omdraait.
Desondanks trok ik thuis de stoute schoenen aan en probeerde ik nieuwe variaties. In deze bietenhoumous heb ik de citroen vervangen door kimchipekel. En het resultaat was absoluut verbluffend! De rode biet voegt wat aardsheid toe aan het smaakpalet en uiteraard een betoverende kleur. Kimchipekel zorgt voor diepere smaken in vergelijking met de originele citroen. En bovenal maakt deze pekel je houmous tot een supergezonde smaakbom, want de microben uit dit vocht vinden maar al te graag hun weg naar jouw buik.